Heeft Parijs altijd het gezicht gehad dat we kennen, met haar grenzen en 20 arrondissementen? Gevormd door een lange en rijke reeks gebeurtenissen, is de Lichtstad niet in één dag gebouwd. Een van de belangrijkste veranderingen vond plaats op 16 juni 1859, toen Parijs van 12 naar 20 arrondissementen ging!
Parijs en de wet van 16 juni 1859
In je gedachten is Parijs 20 arrondissementen, niet één meer, niet één minder, en de Périphérique (ringweg) die de grenzen aangeeft. Je bent altijd gewend geweest aan deze configuratie, maar het gezicht van de hoofdstad is vele malen veranderd. De geboorte van het moderne Parijs wordt toegeschreven aan Baron Hausmann, die tussen 1853 en 1870 grote stedelijke transformaties leidde. Het was ook in deze periode dat er een beslissende wet werd aangenomen over de topografie van de hoofdstad, met betrekking tot de grenzen van de stad en het aantal arrondissementen.
Een “Groot Parijs” voor zijn tijd, Parijs uitgebreid met nieuwe arrondissementen
Opgedeeld in 12 arrondissementen tijdens het Tweede Keizerrijk, moest de hoofdstad het hoofd bieden aan een aantal uitdagingen (politiek, industrieel en demografisch). De Parijzenaars zaten krap bij kas en Baron Haussmann zag het als een oplossing om de grenswijken te annexeren.
Parijs werd uitgebreid door de wet op de uitbreiding van de grenzen van Parijs van 16 juni 1859. Deze wet werd van kracht op 1 januari 1860 en gaf de stad nieuwe arrondissementen. Verschillende naburige gemeenten werden opgenomen in Parijs. Sommige werden in hun geheel geannexeerd, zoals Belleville, La Villette, Vaugirard en Grenelle, terwijl andere gedeeltelijk werden geannexeerd: Auteuil, Passy, Batignolles-Monceau, Bercy, La Chapelle, Charonne en Montmartre.
Terwijl het aantal arrondissementen toenam, nam de oppervlakte van de hoofdstad ook aanzienlijk toe, van ongeveer 3.500 tot 7.800 hectare.